APA 6.0 yazım kurallarına aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.
Kaynaklara yapılan atıflar, dipnotlar yerine metin içinde (APA 6.0) yapılmalıdır.
https://www.iarsp.org/upload/apa60_yazim_kurallari_kaynak_gosterme_bicimi.pdf
(NOT: Bu belgede özet için 150-200 kelime ifadesi vardır ancak bu sempozyumun özetleri 300-500 kelime aralığında olmalıdır.)
Metin içi atıf yapma (referans verme) örnekleri:
1-Metin içinde genel bir atıf söz konusuysa ve metnin bütününe atıf yapılıyorsa (yazarın soyadı, yıl) yazmak yeterlidir.
Örnek: (Öztürk, 2004).
2- Belirli bir sayfadan alıntı yapılmış ya da ilgili fikirler belirli bir kısımdan alınmışsa kaynak, sayfasıyla birlikte şu şekilde yazılır.
Örnek:(Köker, 1998, s. 42).
3- Bir yazarın aynı tarihli eserleri şu şekilde yazılır.
Örnek: (Zizek, 2009a) ve (Zizek, 2009b).
4-Metin içinde iki yazarlı bir kaynak belirtiliyorsa her seferinde iki yazarın adı da belirtilir; ikiden fazla yazarlı eser ise ilk kullanımda hepsi, sonraki kullanımda sadece ilk yazar belirtilir.
Örnek: Gregory, Agar, Lock ve Harris (2007), özel sektörün bilimle ilgilenmesinin yeni bir tür halkla ilişkiler çalışması biçimi olduğunu öne sürmektedirler. (…) Gregory vd. bu yolla firmaların kendi şöhretlerini koruduklarını ileri sürmektedirler (2007, s.212).
Metin içi atıflar: Atıf en temelde iki şekilde yapılır:
1975’ten Kasım 1989’daki Berlin Duvarı’nın yıkılışına kadar Amerika Birleşik Devletleri yalnızca altı defa dış ülkelere askeri operasyon gerçekleştirirken, 1989’dan 2004’e kadar dokuz büyük askeri operasyon yapılmış ve gönderilen askerlerin sayısı yüz binleri bulmuştur (Gray, 2005: 14).
veya
Feroz Ahmad’a (2012: 101) göre harf inkılâbının en önemli amaçlarından biri, yeni Türkiye’de okuryazarlık sürecinin ve eğitiminin hızlandırılmasıydı.
İki yazarlı esere atıf yapılırken:
Trans Pasifik Antlaşması, son yıllarda küresel ölçekteki en büyük antlaşmalardan biridir (Green ve Goodman, 2015: 45).
veya
Green ve Goodman’a (2015: 45) göre Trans Pasifik Antlaşması, son yıllarda küresel ölçekteki en büyük antlaşmalardan biridir.
Bir dergiden ya da kitaptan kullanılan makalenin metinde başlığıyla belirtilmesinde de çift tırnak kullanılır.
Örnek: Meyde Yeğenoğlu’nun makalesi (2003) “Öteki Mekanda Olmak: PostKolonyal Dünyada Göçmenlik ve Turizm” …..
Metin içinde yazar veya yazarlara yapılan atıf
Tek yazar: Baysal (1982)’a göre (Baysal, 1982)
İki yazarlı: Wegener ve Petty (1994)’ye göre (…) (Wegener ve Petty, 1994)
Üç ile beş yazar arası: İlk sefer atıf yaparken tüm yazarların adı listelenir; (Kernis, Cornell, Sun, Berry, ve Harlow, 1993). Sonraki atıflarda ise sadece ilk yazarın adı belirtilip “vd.” ifadesi kullanılır (Kernis vd., 1993)
–Metin içinde 40 sözcükten uzun alıntılar içeriden, tek veya sık satır aralığı vererek, ana metinden daha küçük bir puntoyla (10 punto), italik olmadan, tırnaksız yazılır.
Örnek: Bu geçmiş Stuart Hall’e göre (1998),
(…) her zaman yeniden anlatılır, yeniden keşfedilir, yeniden yaratılır. Geçmişin anlatılaştırılması gerekir. Geçmişlerimize, tam anlamıyla gerçek bir olgu olarak değil, tarih aracılığıyla, bellek aracılığıyla, arzu aracılığıyla gideriz. Benliklerimizin ve tarihlerimizin anlatılaştırılması ise hep sonradan yapılır (s.83)
-Hiç yazarı olmayan bir kaynaktan aktarma yapılıyorsa, kaynakçada gösterilen şekliyle ve genellikle de başlığın bir kısmını içeren bir atıflı (referanslı) kullanım uygundur.
Örnek:
Türkiye’de fen bilimleri alanındaki akademisyenler, sosyal ve beşerî bilimlerdeki akademisyenlerden daha fazla yurt dışı bursu ile yüksek öğrenimlerini tamamlama fırsatı bulmuşlardır (“Türkiye Bilimler Akademisi Raporu”, 2005, s.20).
KAYNAKÇA APA 6.0:
https://www.iarsp.org/upload/apa60_yazim_kurallari_kaynak_gosterme_bicimi.pdf
Atıf yapma sistemini bu linkten örnek alarak oluşturun lütfen. Tersi durumda bildiriniz düzeltme için geri gönderilecektir. Aşağıda sadece 4 örnek verilmiştir.
Tek yazarlı kitap örneği:
Abisel, N. (2006). Sessiz Sinema. Ankara: Deki.
Zizek, S. (2009). Matrix ya da Sapkınlığın İki Yüzü. Bahadır Turan (Çev.). İstanbul: Encore.
Çok yazarlı kitap örneği:
Abisel, N., Arslan, U.T., Behçetoğulları, P., Karadoğan, A., Öztürk, S.R. & Ulusay, N. (2005). Çok Tuhaf Çok Tanıdık. İstanbul: Metis.
Editörlü kitap örneği:
Duncan, G. J. ve Brooks-Gunn, J. (Der.). (1997). Consequences of growing up poor. New York, NY: Russell Sage Foundation.
Editörlü kitapta bölüm örneği:
Kejanlıoğlu, B. (2005). Medya Çalışmalarında Kamusal Alan Kavramı. Meral Özbek (Der.), Kamusal Alan içinde (s. 689-713). İstanbul: Hil.